December 2010: Het Glazen Huis staat in Eindhoven! Tegendraads als de Dommelaers zijn gingen wij naar … Antwerpen. Daar stond immers ook een glazen huis en dat zou die dag geopend worden. Op de Meir begonnen we onze straatmuziekdag. De Antwerpenaren (Antwerpers?) waardeerden onze klanken massaal. De pet van Jan raakte al snel gevuld met aardig wat kleingeld. Onduidelijk blijft of men in de gaten had dat de Dommelaers niet voor het Glazen Huis in de weer waren. Nou ja, het glazen huis dat wij meestal sponsoren is gevuld met goudgeel vocht en een schuimkraag…

Maarten, onze designer-saxofonist, sleepte ons mee naar de Stadsfeestzaal, want daar is de bar (natuurlijk, what else?) door hem ontworpen. Toen wij allemaal “ wauw” hadden gezegd stelden we ons op de trappen op voor “He ain’t heavy, he’s my brother”. Het klonk geweldig (veel galm). De security vond het ook heel mooi maar we mochten toch niet verder spelen. Tijd voor een biertje aan de bar van Maarten.

Terug op de Meir trotseerden we de vrieskou voor een kort setje, want nu vond de Gendarmerie dat we zonder vergunning niet mochten spelen.  Doorgelopen naar het Glazen Huis probeerden we het weer en de agenten daar hadden minder last van dadendrang, dus dat ging prima.

Het Glazen Huis was nog niet open en op zoek naar gezelligheid doken we een klein cafeetje in. Het was er erg krap maar op de eerste verdieping rond de balustrade vonden we plek. Na het eerste (maar niet het laatste) Bolleke ontstond er een kerst-jazz-jam-sessie. De kastelein en de gasten genoten ervan en wij ook. Een tijdje later gebeurde ongeveer hetzelfde in het oudste café van  Antwerpen: “Den Engel”. Geweldig hoe wij in Antwerpen als muzikanten werden gewaardeerd!